Poranne sikanie psów

Chłodno, poranek, okolice godziny ósmej więc właściwie dosyć późno. Ja już po odprowadzeniu młodego do przedszkola. Ostatnio idzie to szybko bo zrowerowany więc popyla na dwóch kółkach a ja obok niego pilnuję co by go coś nie rozjechało. Hamowania ni jak jeszcze nie opanował. W drodze powrotnej przystaję na łączce. Ursynów, sypialnia warszawy ale i wielkie psie centrum. Psy duże i małe, czasem tak małe, że ma się wrażenie iż to smycz podtrzymuje je na nogach. Co ja tu robię?

Stoję i szkicuję, ostatnio mocno do tego wróciłem, szkicowałem właściwie od początku tzw. plastyka ( Liceum Plastyczne) poprzez studia na Akademii Sztuk Prześlicznych (ASP). No a co z sikaniem? Tego nie musicie widzieć - o tej porze to po prostu słychać. Czworonogi leją jak popadnie - z nóżką w górze, przy ławeczce, słupku bramki, po czym popadnie. Nie tylko leją, ich właściciele (co poniektórzy) schylają się z woreczkami po grubszy kaliber, reszta - jak gdyby nigdy nic - pupil nawali, karawana idzie dalej. 

Zestaw na poranny spacer

Gdzie tu czas? Na ręku, na zmachanym bodajże ZIM'ie, o startej tarczy. Zegarek niepozorny, żwawo tykający ale nadający się właściwie tylko na taki poranny spacer. A spóźnić się nie mogę bo za chwilę młodą odprowadzam do klubiku. Zatem jeszcze szybki szkic, przegląd mody i postaw, pasków od dresów, klapek i płaszczy, młodzi i starzy - właściciele psów, obiekt moich dzisiejszych badań. 

Więcej z tego szkicownika znajdziecie na Szkic za Szkicem, nowym prostym w zamyśle projekcie, archiwizującym bazgraninę.

Różne typy psich właścicieli, oczywiście w ciągłym ruchu więc jest to doskonałe ćwiczenie na szybką notację piórkiem

Tarcza i koperta bardzo zniszczone ale zegarek b. dobrze trzyma czas